-
1 üst geçiş
-
2 üst geçiş
upper culmination -
3 upper culmination
üst geçis -
4 yücelim
См. также в других словарях:
üst geçiş — is., gök b. Bir yıldızın ufuk üzerinde en yüksek noktadan geçiş durumu, yücelim … Çağatay Osmanlı Sözlük
geçiş — is. 1) Geçme işi veya biçimi Bekleme sabırsızlığını çoktan kaybetmiş olduğum için vaktin geçişini pek fark etmiyordum. R. N. Güntekin 2) Herhangi bir durumdaki değişme, intikal Geçiş dönemi. 3) Resimde iki ayrı rengi birbirine bağlayan ara ton 4) … Çağatay Osmanlı Sözlük
üst — is. 1) Bir şeyin yukarı, göğe doğru olan yanı, fevk, alt karşıtı Köyün üst tarafında, saman, taş ve yangın arasında, üstü sazlarla örtülmüş bir kulübenin önünde ateş yanıyor. H. E. Adıvar 2) Bir şeyin görülen yanı, yüzü Bu sefer taşın üstünden… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yücelim — is., gök b. Üst geçiş … Çağatay Osmanlı Sözlük